Όταν είδα για πρώτη φορά φωτογραφία του Ρίχτερ δεν ήταν τόσο το αυστηρό του ύφος αυτό που με φόβισε αλλά το ότι αυτή η αυστηρότητα έδειχνε μια απόλυτη προσήλωση στη μουσική. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να μπορέσω έστω και με ελάχιστες γνώσεις να πλησιάσω τις ηχογραφήσεις του και να αντιληφθώ για ποιο λόγο αυτός ο […]
To τελευταίο πράγμα που μπορεί κάποιος να ζητήσει από τον (εικονιζόμενο) Πέτρο Μάρκαρη είναι η ανανέωση του συγγραφικού του στυλ. Αυτό είναι κάτι που το έχει χτίσει σταθερά μέσα από τις ιστορίες του αστυνόμου Χαρίτου που ξεκίνησαν το 1995. Στο περσινό Offshore (από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη) το saga του ντετέκτιβ που έχει τις δικές του […]
Η ανάγνωση του Homo Faber, στην κλασσική πια μετάφραση της Σώτης Τριανταφύλλου που έκανε πια την έκτη έκδοση της στον Καστανιώτη (η πρώτη ήταν το 2000) παραμένει μια απολαυστική εμπειρία και άκρως παιδαγωγική για όσους γράφουν (πέρα από την αυτονόητη απόλαυση που αφορά την αίσθηση του αναγνώστη). Και αυτό διότι το βιβλίο του Μαξ Φρις […]
Annibus 